Ne radi se o »muzealizaciji« jednog od najproduktivnijih i najintrigantnijih razdoblja jugoslavenske filozofske i sociološke misli, kad se – u burnim vremenima vrludavih političkih praksa i buđenja kojekakvih retrogradnih ili nemuštih tendencija – pitalo o čovjekovoj biti i kad se promišljalo ljudskiju budućnost, nego mi je cilj bio posve suprotan: olakšati dostupnost osnovne građe, izvornih tekstova i dokumenata, za istraživačke potrebe te potaknuti mlađu generaciju ljudi od mišljenja da se zapitaju leži li možda u tom dijelu naše intelektualne baštine zalog nečeg budućnosnog.
